Motyw nekrofilii pojawia się w horrorach i mrocznych dramatach. Czym dokładnie jest ten rodzaj zaburzenia na tle seksualnym? Co wywołuje podniecenie u nekrofilów? Poznaj szczegóły!
Przypadki nekrofilii częściej znane są z filmów lub książek niż realnego życia. Wbrew popularności tego pojęcia, w praktyce parafilia ta występuje jednak dość rzadko. Co warto o niej wiedzieć? Sprawdź!
Nekrofilia – definicja i klasyfikacja
Nekrofilia jest typem parafilii sklasyfikowanym zarówno w katalogu przygotowywanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, jak i WHO. W obu klasyfikacjach znajduje się w działach dotyczących rzadkich zaburzeń niespecyficznych. Tak jak wynika z powszechnego rozumienia tego terminu, nekrofilia oznacza zaburzenie preferencji seksualnych objawiające się tym, że podniecenie u danej osoby wywołują ludzkie zwłoki. Jednak skłonność do nekrofilii może mieć też szersze znaczenie – wówczas obejmuje również inne obiekty, które kojarzą się ze śmiercią lub zwłokami (np. śpiące osoby).
W psychiatrii podkreśla się, że nekrofilia jest typem fetyszyzmu i może być kojarzone z zachowaniami sadystycznymi. Zaburzenie to diagnozowane jest czasem u osób, które celowo wybierają zawody związane z pracą ze zwłokami. Profanacja ciał zmarłych zastępuje takim osobom podejmowanie innych działań seksualnych. Bodźcem pobudzającym nekrofili seksualnie mogą również być osoby nieprzytomne.
Przyczyny nekrofilii
Co może powodować nekrofilię? Przyczyny tego zaburzenia wciąż nie są do końca znane. Wynika to przede wszystkim z niewielkiej liczby przypadków, ale też charakteru samego tematu. Kiedy nekrofil zostanie złapany (zwłaszcza podczas bezczeszczenia zwłok lub grobów), dąży się do jego szybkiego ukarania. W Polsce grozi mu kara grzywny, ograniczenia wolności lub jej pozbawienia do lat 2. Potem sprawa w zasadzie przestaje istnieć. Niemniej, naukowcom udało się wyodrębnić najczęstsze przyczyny nekrofilii. Należą do nich np. zaburzenia osobowości, tłumione skłonności sadystyczne i agresja. Profanacji grobów dopuszczają się również osoby z deficytami intelektualnymi albo będące pod wpływem działania narkotyków i alkoholu.
Trzecią grupę osób, u których może pojawić się nekrofilia stanowią ludzie z bardzo niskim poczuciem własnej wartości, którzy obawiają się odrzucenia ze strony żywych. Ostatnia grupa to z kolei osoby niedojrzałe i narcystyczne. W ich wyobrażeniach związek oparty na partnerstwie nie istnieje, a osoby takie często w ogóle nie radzą sobie w kontaktach z innymi (nie tylko tych o podłożu seksualnym).
Czy nekrofilię można wyleczyć i jak przebiega terapia?
Nekrofilia może być leczona w ramach psychoterapii. Jednak leczenie takie jest bardzo trudne i długotrwałe. Największy problem pojawia się już na początku terapii. Nekrofilia, choć ukrywana przed innymi, najczęściej nie wywołuje w przejawiającej ją osobie potrzeby zmian. Najpierw więc terapeuta musi pracować z pacjentem nad jego motywacją i chęcią zmiany swoich zachowań. Następnie podejmowane są próby zmierzenia się z obsesjami, lękami lub traumami pacjenta. Wszystko po to, aby wypracować umiejętność nawiązywania kontaktów z żywymi ludźmi, a także nauczyć się rozpoznawać nadchodzące potrzeby i zacząć je kontrolować.
Nekrofilia, choć jest dewiacją seksualną często pojawiającą się w literaturze i filmie, rzadko występuje w realnym świecie. Jednak zawsze zainteresowanie otoczenia powinien wzbudzić stan nadmiernego, obsesyjnego zafascynowania tematyką śmierci, pochówków i zwłok. Może on wiązać się z występowaniem u danej osoby fantazji nekrofilskich, które z czasem mogą stać się przyczyną popełnienia zabronionych czynów.
Zobacz także:
- Parafilia, czyli zaburzenie preferencji seksualnych. Co warto wiedzieć?
- Urofilia – fetysz związany z moczem. Czy czerpanie satysfakcji z pissingu wymaga leczenia?
- Pedofilia, czyli parafilia, która wywołuje społeczne potępienie
- Czym jest koprofilia? Definicja, przyczyny, sposoby leczenia
- Trichofilia to sytuacja, w której włosy stają się bodźcem erotycznym. Jak rodzą się takie upodobania?