Każdy z nas słyszał o zjawisku wzwodu. Erekcja jest stanem, w którym możemy bezproblemowo doprowadzić do satysfakcjonującego stosunku seksualnego. Sprawdź, co należy o niej wiedzieć!
Zdolność uzyskania i utrzymania wzwodu co do zasady jest naturalna i pojawia się wraz z dojrzewaniem. Co do zasady w ramach stanu wzwodu prącia możliwe jest utrzymanie sprawności seksualnej oraz uprawianie seksu. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, jaki jest mechanizm związany z erekcją i na co trzeba zwracać szczególną uwagę.
Czym jest erekcja?
Na początku dokładnie wyjaśnijmy to pojęcie. Męska erekcja polega na zdolności do odbycia stosunku dzięki utrzymaniu pełnej sztywności penisa. To jest kluczowe zarówno do rozpoczęcia, jak i zakończenia zbliżenia. W ramach erekcji dochodzi do pobudzenia układu naczyniowo-hormonalnego, co pozwala na napływ krwi do ciał jamistych prącia. Doprowadza do tego rozkurcz tętniczy, który odpowiada m.in. za zrost poziomu tlenku azotu. Odpowiednie działanie całego układu gwarantuje pełny układ współczulny.
Wzwód u mężczyzny – jak wygląda?
Bardzo ważną kwestią poczucia własnej męskości opiera się właśnie na erekcji. Prawidłowe osiągnięcie erekcji u mężczyzn polega na tym, że penis rzeczywiście zwiększa zarówno objętość, jak i długość. Co więcej, jest on uniesiony i sztywny. Osiągnięcie pełnego wzwodu umożliwia faktyczne współżycie, a każda dysfunkcja np. niemożność osiągnięcia pełnego wzwodu członka powinna wiązać się ze zgłoszeniem do lekarza.
Ile trwa podniecenie seksualne w postaci erekcji?
Wskazuje się konkretny moment, od którego w ogóle można mówić o wzwodzie w kontekście chęci współżycia. Pełna erekcja występuje w praktyce od dojrzewania płciowego, kiedy to zaczyna nas interesować życie seksualne. A ile w praktyce może trwać taki stan? To zależy. Erekcja z zasady trwa od 7 do 13 minut, choć wiele zależy od poziomu podniecenia, sposobu odbywania stosunku płciowego, a także kondycji. Co do zasady erekcja występuje do ejakulacji, ale możliwe jest opóźnianie momentu, w którym dochodzi do wytrysku. To umożliwia ćwiczenie odpowiednich mięśni np. Kegla.
Mechanizm erekcji – jak i kiedy ją obserwujemy?
W tym miejscu warto wyodrębnić poszczególne fazy powstawania wzwodu. Na początku potrzebny jest odpowiedni bodziec czuciowy lub wzrokowy, który zwiększy poziom podniecenia. Jednak w pierwszym etapie do wzwodu dochodzi w momencie zmiany równowagi pomiędzy napływającą krwią tętniczą a odpływem krwi żylnej. To dzięki temu możliwe jest zwiększenie objętości członka i realne jego usztywnienie. Istotne jest również uciskanie naczyń żylnych, co zwiększa możliwość utrzymania wzwodu członka. Zdolność do odbycia stosunku seksualnego sprowadza się do ostatniego etapu, czyli do ejakulacji. Wtedy też ma miejsce wytrysk nasienia oraz orgazm. Warto zaznaczyć, że wraz z wiekiem obserwuje się m.in. obniżenie libido, co wiąże się z szeregiem chorób np. układu sercowo-naczyniowego. Jednak nawet i w podeszłym wieku jest możliwe uzyskanie erekcji.
Sprawność hormonalna – testosteron i prawidłowa erekcja
Za sztywność członka odpowiada szereg czynników. Kluczowa jest tu stymulacja ośrodka erekcji, do której prowadzi przede wszystkim stymulacja seksualna. Poszczególne bodźce, a także ich szczególna kombinacja mogą doprowadzić do zbliżenia. W związku z tym, że możliwość utrzymania erekcji zależy od napływu krwi z tętnic, prawidłowe działanie całego układu jest możliwe dzięki drożnym naczyniom tętniczym.
Nieprawidłowa erekcja – przez co możemy nie zdołać zadowolić partnerki?
W tym miejscu warto omówić różnego rodzaju nieprawidłowości sprawiające, że szansa osiągnięcia wzwodu drastycznie spada. Przyczyny nieprawidłowej erekcji mają genezę:
- pourazową,
- neurogenną,
- naczyniową,
- hormonalną,
- psychogenną.
Nasianiu się różnego rodzaju trudności sprzyja, chociażby brak aktywności fizycznej. Jeśli jest ona połączona np. z braniem używek (alkohol, nikotyna oraz narkotyki) i złą dietą, ryzyko i stopień występowania zaburzeń erekcji znacząco wzrośnie. Coraz częściej problemem staje się m.in. nadciśnienie tętnicze. Właśnie ten stan odpowiada (zgodnie z szacunkami) za znaczną część odsetka chorych mających zaburzenia erekcji (od 43 do 68 procent).
Zaburzenia erekcji a choroby
Nie tylko nadciśnienie odpowiada za problemy z erekcją. Zaburzona aktywność seksualna jest skorelowana również z innymi chorobami często występującymi. Tu wymienia się, chociażby cukrzycę, bezdech senny oraz depresję. Zwłaszcza ta pierwsza stanowi istotną przeszkodę w uzyskiwaniu satysfakcji płynącej ze współżycia, ponieważ znacząco zaburza przestrzeń intymną zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Nawet badania wykazały, że wraz z wyrównaniem cukrzycy zmniejsza się stopień zaburzenia erekcji. Brak sztywnego prącia jest szczególnie dostrzegalny po kilku latach od rozpoznania cukrzycy, co objawia się powolnym, stopniowym obniżaniem się jakości erekcji, ale także i skracaniem czasu jej trwania.
Zaburzenia erekcji a hormon
Nie ma wątpliwości, że w znacznej mierze to właśnie hormony odpowiadają za prawidłowy przebieg rozmaitych czynności seksualnych. Przede wszystkim to one wskazują poziom podniecenia i popędu, a zatem i sprzyjają współżyciu. Jednocześnie jednak występowanie chorób związanych z zaburzeniami gospodarki hormonalnej (np. przy niedoczynności lub nadczynności tarczycy) w wyraźny sposób może doprowadzić do mocnego zmniejszenia sprawności w łóżku.
Próżniowy sposób na lepszy wzwód
Czasem utrzymanie erekcji wydaje się szczególnie trudne. W takiej sytuacji można postawić na różnego rodzaju gadżety umożliwiające współżycie. Wśród najpopularniejszych wyróżnia się pierścienie uciskowe, które są nakładane u samej nasady członka. Dzięki nim uniemożliwia się odpływ krwi z prącia (maksymalny czas założenia to 30 minut). Z kolei popularne pompki próżniowe pozwalają na wypompowywanie powietrza po włożeniu do cylindra prącia. Wraz z wytwarzanym podciśnieniem zwiększa się napływ krwi do penisa. To zaś sprzyja mocnej erekcji. Pompki często są łączone ze wspominanymi pierścieniami.
Chora prostata a erekcja
Jednym z najważniejszych męskich narządów bez wątpienia jest gruczoł krokowy, zwany również prostatą. Okala on cewkę moczową i wydziela płyn współtworzący i upłynniający spermę. Jednak wraz z wiekiem dochodzi do powiększenia się tego gruczołu. To zaś prowadzi m.in. do ograniczenia strumienia moczu. Dla nas istotne jest również to, że w sytuacji wystąpienia stanu zapalnego może zmniejszyć się nasze libido, a także czas utrzymania sztywności członka. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek podejrzeń zarówno zapalenia gruczołu krokowego, jak i zwykłych infekcji dróg moczowych dobrym pomysłem jest skierowanie się bezpośrednio do urologa. Ten dokładnie zastosuje rozpoznanie choroby i opracuje odpowiednie leczenie.
Czym leczy się zaburzenia erekcji?
W gronie podstawowych leków stosowanych na problemy z utrzymaniem lub uzyskaniem erekcji stosuje się inhibitory fosfodiesterazy typu 5. Wśród nich znajdują się produkt zawierające wardnafil, tadalafil oraz sildenafil. To właśnie te ostatnie są szczególnie przebadane, a w gronie produktów zawierających ten związek znajduje się, chociażby Viagra. Każdy lek ma inną skuteczność, budowę chemiczną oraz okres działania. Co do zasady jednak mechanizm działania jest jednakowy dla każdej z tych substancji.
Zobacz także:
- Czym jest ciało jamiste prącia? Od czego zależy erekcja penisa? Czy priapizm jest niebezpieczny?
- Penis wzwód – czym jest erekcja, ile trwa i czy można ją wydłużyć?
- Mechanizm erekcji i poranny wzwód. Nocne erekcje członka. Czy brak porannej erekcji jest problemem?
- Kiedy problemy z erekcją zgłosić do lekarza? Leczenie zaburzenia erekcji i problemy ze wzwodem oraz problemy z potencją
- Przedłużająca się erekcja i bolesny wzwód. Czym jest priapizm i jak urologia pozwala go leczyć ?