Czym jest transwestytyzm fetyszystyczny? Z jakimi zachowaniami wiąże się to pojęcie i co wywołuje podniecenie seksualne u osób, które je wykazują? Jakie są różnice między transwestytyzmem a transseksualizmem? Sprawdź!
Transwestytyzm fetyszystyczny (eonizm) to jedna z form transwestytyzmu. Czym się wyróżnia? Czy jest tym samym co transseksualizm? Co powoduje takie zachowania? Jeśli interesuje cię temat transwestytyzmu, dobrze trafiłeś. W naszym artykule podamy najważniejsze informacje związane właśnie z tą kwestią!
Transwestytyzm a transseksualizm – różnice
Wiele osób myli pojęcia transseksualizmu i transwestytyzmu. Warto więc przypomnieć, że każde z nich oznacza odmienny stan. Transwestyta to człowiek, który odczuwa potrzebę przebierania się w odzież przeznaczoną dla osób odmiennej płci i zachowywania w sposób stereotypowo przypisany jej przedstawicielom.
Transseksualizm
Transseksualista z kolei dąży do trwałej zmiany płci fizycznej na zgodną z jego płcią psychologiczną. Pragnie więc dokonać zmiany płci w celu pełnej akceptacji swojego ciała i zmiany jakości życia. W związku z tym najczęściej decyduje się w wieku dorosłym na rozpoczęcie terapii hormonalnej, a ostatecznie – operacyjną zmianę płci. Zwykle zabiegom związanym ze strefą fizyczną towarzyszy też psychoterapia, która ułatwia płynne przeprowadzenie zmian (zwłaszcza w zakresie emocjonalnym i psychicznym).
Transwestytyzm fetyszystyczny a transwestytyzm podwójnej roli
Czym jest transwestytyzm fetyszystyczny? Zwykle określa się go jako jedną z parafilii, czyli zaburzeń na tle seksualnym. Osoba, która wykazuje oznaki tego typu transwestytyzmu, dla osiągnięcia satysfakcji emocjonalnej i seksualnej przebiera się w ubrania zarezerwowane dla płci przeciwnej. Jest więc to inny stan niż tzw. transwestytyzm podwójnej roli. W tym drugim przypadku (transwestytyzmu o typie podwójnej roli) przebieranie się nie jest preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej – najczęściej u jego podłoża w ogóle nie leży motywacja seksualna.
Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki transwestytyzmu?
Najczęściej pierwsze oznaki transwestytyzmu fetyszystycznego zauważalne są już u dzieci. Wówczas mają one jednak oczywiście częściowy charakter, a dziecko przebiera się jedynie, kiedy nie ma świadków, w miejscu, w którym czuje się bezpiecznie (np. w domu). Na tym etapie sytuacja może ulec zmianie, a potrzeba zakładania ubrań płci przeciwnej nie musi utrzymywać się przez całe życie. Czasem po osiągnięciu pełnej dojrzałości psychicznej potrzeba taka zanika albo pozostaje w bardzo ograniczonej formie (dotyczy np. jedynie jednego, konkretnego elementu garderoby). Kiedy jednak w późniejszym wieku staje się konieczna dla osiągnięcia satysfakcji seksualnej, nie jest tak samo silna przez cały czas.
Psychoterapeuci zauważyli, że objawy transwestytyzmu nasilają się w okresach wzmożonego stresu, lęku albo u osób chorych na depresję.
Czy transwestytyzm częściej dotyczy kobiet, czy mężczyzn?
Przebieranie się w stroje zarezerwowane dla odmiennej płci częściej dotyka mężczyzn (a dokładnie heteroseksualnych mężczyzn) niż kobiety. Kobiety z kolei częściej sięgają po przebieranie się w odzież męską wówczas, gdy chcą zaakcentować swój transseksualizm lub homoseksualizm.
Transwestytyzm jako zaburzenie preferencji seksualnych – klasyfikacja
Transwestytyzm fetyszystyczny znalazł się w sporządzanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) medycznej klasyfikacji chorób, czyli Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Umieszczono go w dziale dotyczącym zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania.
Seksuologia opisuje dokładnie ten typ transwestytyzmu jako polegający na tym, że pragnienia i fantazje seksualne dotkniętej nim osoby dotyczą przebierania się w ubrania płci przeciwnej. Często jest to jedynie jeden, wybrany element stroju, który staje się niezbędny do osiągnięcia satysfakcji w czasie masturbacji lub stosunku płciowego. Zdarza się jednak, że do osiągnięcia intensywnego pobudzenia seksualnego i orgazmu konieczne staje się założenie całego stroju, a nawet wykonanie makijażu. Tego typu objawy, nawet jeśli następuje ich chwilowy regres, mają charakter nawracający.
Jakie zachowania towarzyszą transwestytyzmowi fetyszystycznemu?
Warto pamiętać, że w przypadku transwestytyzmu fetyszystycznego wszystkie objawy nie są następstwem zaburzeń identyfikacji płciowej. Może jednak towarzyszyć im skłonność do masochizmu seksualnego lub dysforia związana z własną płcią biologiczną. Jest to stan zaburzenia typu emocji wynikający z niezadowolenia z przynależności do płci męskiej lub żeńskiej (tożsamość płciowa jest inna niż biologicznie przypisana). Może też zdarzyć się, że transwestytyzm fetyszystyczny przerodzi się w transseksualizm. Wówczas osoba dotknięta tym zaburzeniem uważa już przebieranie się w stroje kobiece (lub męskie) za niewystarczające i dąży do trwałej korekty płci. Co więcej, fetyszyzm powiązany z transwestytyzmem bardzo często skutkuje tym, że osoby nim dotknięte, poszukując zrozumienia, tworzą specyficzne subkultury. Mogą jednak również wstępować w klasyczne związki małżeńskie.
Czy zaburzenie jest wyleczalne?
Czy zaklasyfikowanie transwestytyzmu do chorób o podłożu psychicznym oznacza, że zaburzenie to można wyleczyć? Nie. Na przestrzeni lat podejmowano próby psychoterapii (głównie terapii behawioralnej), ale nie osiągnięto w tym zakresie przełomowych rezultatów.
Transwestytyzm fetyszystyczny to rodzaj zaburzenia, w którym konieczne do osiągnięcia satysfakcji seksualnej jest przebieranie się w stroje stereotypowo zarezerwowane dla płci przeciwnej. Jest więc to zaburzenie ściśle związane z pobudzeniem seksualnym (i seksualnością w ogóle). U jednych osób trwa ono praktycznie przez całe życie (rozpoczyna się w dzieciństwie), u innych może pojawić się dopiero w wieku dorosłym. Zaburzenie to nie musi też przez całe życie objawiać się na tym samym, wysokim lub niskim, poziomie – najczęściej zależnie od sytuacji życiowej i emocjonalnej obserwowane są wahania z tym związane.
Zobacz także:
- Transpłciowość a transseksualność – jaka jest różnica? Sprawdź, który termin jest poprawny
- Klizmafilia – dowiedz się, skąd bierze się to zaburzenie
- Odgrywanie ról niemowlęcych w łóżku, czyli infantylizm parafiliczny
- Gerontofilia – kiedy starość jest podniecająca. Na czym dokładnie polega ten rodzaj parafilii?
- Hebefilia – pociąg seksualny do znacznie młodszych osób. Czym różni się od pedofilii i efebofilii?