Zapalenie cewki moczowej to stan zapalny błony śluzowej cewki moczowej. W znacznej większości przypadków jest wywołane zakażeniem drobnoustrojami przenoszonymi drogą płciową. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jakie są objawy oraz jak wygląda leczenie!
Zapalenie cewki moczowej dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet, choć niektóre symptomy i skutki różnią się w zależności od tego, jakiej płci jest osoba dotknięta schorzeniem. Obejmuje ono dolny odcinek układu moczowego, a źródłem problemu jest zwykle kontakt seksualny z osobą zakażoną. Jakie są objawy u kobiet i mężczyzn? W jaki sposób można się z nimi uporać?
Zapalenie cewki moczowej – przyczyny
Do zapalenia cewki moczowej dochodzi najczęściej wskutek kontaktu seksualnego z zakażonym partnerem. Jednak nie jest to jedyna przyczyna. Zapalenie może występować również jako jedno z powikłań zakażenia układu moczowego. Problemy z pęcherzem moczowym czy zapaleniem dróg moczowych to jednak inny temat. Omawiane tutaj zapalenie cewki moczowej dzieli się na dwie kategorie, ze względu na przyczynę wystąpienia:
- rzeżączkowe;
- nierzeżączkowe.
Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej
Bakteria dwoinki rzeżączki jest przyczyną zakażenia, które może przebiegać jako zapalenie tylnego odcinka cewki moczowej lub ostre zapalenie przedniego odcinka. Zapalenie tylnego odcinka objawia się:
- podwyższoną temperaturą;
- złym samopoczuciem;
- częstym parciem na mocz;
- bólem promieniującym do odbytnicy;
- występowaniem krwi w czasie oddawania moczu.
Natomiast ostre zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej to najczęstsza postać rzeżączki (bakteryjna choroba przenoszona drogą płciową) u mężczyzn. Do głównych objawów należą ropna wydzielina u ujścia cewki moczowej, pieczenie przy oddawaniu moczu, bolesne wzwody i wytryski.
Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej
Do głównych przyczyn nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej należą rzęsistek pochwowy, chlamydie oraz mykoplazmy. Rzęsistek pochwowy to pasożyt wywołujący chorobę narządów płciowych. Do zarażenia dochodzi zwykle w czasie stosunku, choć równie prawdopodobne jest zakażenie wywołane użyciem ręcznika, gąbki do mycia lub bielizny nosiciela. Natomiast chlamydiami nazywamy grupę chorób zakaźnych, wywołanych przez bakterie Chlamydiales. Jest to infekcja, której objawy mogą pojawić się dopiero po pewnym czasie od zarażenia, dlatego tak ważne są badania kontrolne, szczególnie w przypadku osób bardzo aktywnych seksualnie.
Zapalenie cewki moczowej – objawy
Niestety, nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej w wielu przypadkach może przebiegać bezobjawowo, szczególnie u kobiet. Właśnie dlatego należy poinformować wszystkich partnerów, z którymi miało się kontakt w czasie ostatnich 6 miesięcy. Pierwsze objawy mogą pojawić się nawet do 2 tygodni od kontaktu z zakażonym. Jeśli chodzi o rzeżączkowe zapalenie, pierwsze objawy powinny być widoczne po kilku dniach od kontaktu płciowego z zarażonym partnerem.
Objawy występujące u mężczyzn
Objawy mogą się różnić w zależności od przyczyny oraz etapu zapalenia cewki moczowej. Do najczęstszych należą:
- ropna lub śluzowo-ropna wydzielina, wyciekająca z cewki moczowej, często z domieszką krwi. Wydzielina może mieć biały, żółtawy, a nawet zielonkawy kolor. Zwykle pozostawia zaschnięte plamy na bieliźnie;
- ból i pieczenie podczas oddawania moczu, odczuwane szczególnie na szczycie członka (ujście cewki);
- podrażnienie i zaczerwienienie ujścia cewki moczowej;
- ból jąder;
- zapalenie najądrzy lub zapalenie gruczołu krokowego, którym towarzyszy gorączka, ból krocza, miednicy, a także częste oddawanie moczu.
Objawy występujące u kobiet
Zapalenie cewki moczowej u kobiet zwykle objawia się bólem promieniującym do dolnych partii brzucha oraz pieczeniem podczas oddawania moczu. Pojawiają się również upławy, a w przypadku kobiet borykających się już wcześniej z wydzielinami z pochwy – zwiększają one swoją objętość. W przypadku niektórych pacjentek pojawia się międzymiesiączkowe krwawienie.
Co robić w przypadku wystąpienia powyższych objawów?
Jeśli dostrzegasz u siebie któreś z wymienionych wyżej objawów, udaj się niezwłocznie do lekarza internisty, urologa lub ginekologa. Natychmiastowe poddanie się leczeniu uchroni cię od szkodliwych powikłań, a także zapobiegnie zakażeniu partnerów seksualnych. Objawy zapalenia cewki moczowej zwykle ustępują samoistnie do 6 miesięcy, jednak nie oznacza to wyleczenia. Osoba, która nie poddała się leczeniu, nadal jest zakażona i może zarażać kolejnych partnerów. Jeśli masz wiedzę, że ten problem cię dotknął, należy wstrzymać się od kontaktów płciowych i poinformować partnerów, by również udali się do lekarza, gdyż mogą być zarażeni, nawet jeśli jeszcze nie wykazują objawów.
Leczenie zapalenia cewki moczowej
Leczenie zapalenia cewki moczowej jest poprzedzone szczegółową diagnostyką. W wielu przypadkach objawy i dolegliwości pacjenta są na tyle charakterystyczne, że już na ich podstawie lekarz może podejrzewać zapalenie cewki moczowej. Po przeprowadzeniu wywiadu specjalista wykona badanie i zleci badania moczu z posiewem, dzięki którym będzie miał pewność co do przyczyny infekcji.
Diagnostyka zapalenia cewki moczowej
W przypadku gorszego samopoczucia lub rozpoznania charakterystycznych objawów należy udać się do lekarza. Diagnostyką i leczeniem zajmują się urolog i ginekolog. Na początku zostaje przeprowadzony szczegółowy wywiad lekarski, podczas którego lekarz zadaje pytania dotyczące kontaktów seksualnych pacjenta. Kolejnym etapem jest badanie narządów płciowych, pachwin i ujścia cewki moczowej, a w przypadku mężczyzn także odbytnicy, gdzie znajduje się gruczoł krokowy. Następnie lekarz może zlecić pobranie wymazu z cewki moczowej oraz badanie moczu z posiewem.
Plan leczenia
Warto pamiętać, że leczeniu powinny poddać się wszystkie osoby, z którymi pacjent miał kontakt seksualny w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Głównym i najważniejszym punktem leczenia jest antybiotykoterapia. Lekarz dobiera odpowiedni lek, w zależności od rodzaju bakterii, które wywołały zapalenie cewki moczowej. W czasie leczenia należy zachować abstynencję seksualną. Warto również zadbać o to, by pozostali domownicy nie mieli kontaktu z przedmiotami osobistymi osoby zarażonej – zapobiegnie to dalszemu rozprzestrzenianiu się bakterii.
Rekonwalescencja
Po zakończonej kuracji antybiotykowej należy udać się do lekarza, aby ponownie zbadał i ocenił stan pacjenta. Jeśli okaże się, że zakażenie zostało wyleczone, lekarz może wyznaczyć wizytę kontrolną (zwykle po 2 tygodniach). Podczas rekonwalescencji również nie należy utrzymywać kontaktów seksualnych. Jeśli mimo wprowadzenia antybiotyku dokuczliwe dolegliwości nie ustąpiły całkowicie, lekarz może zlecić dodatkowe badania układu moczowego.
Możliwe powikłania
Nieleczone lub nierozpoznane zapalenie cewki moczowej może wiązać się z poważnymi powikłaniami. To samo zagrożenie tyczy się pacjentów, którzy nie trzymają się zaleceń lekarza (np. pomijając dawki antybiotyku). W przypadku mężczyzn nieleczone zapalenie cewki moczowej może doprowadzić do zapalenia najądrza, a nawet jądra. U kobiet jednym z najczęstszych powikłań jest zapalenie narządów miednicy mniejszej.
Jak zapobiec zapaleniom cewki moczowej?
Choć częstą przyczyną zapalenia cewki moczowej jest kontakt z zakażonym partnerem – nie jest to jedyne zagrożenie. Aby uchronić się przed zakażeniem, warto pamiętać o kilku zasadach:
- nie powstrzymywać oddawania moczu;
- unikać zaparć;
- pić dużą ilość płynów;
- nosić bieliznę z naturalnych materiałów;
- stosować probiotyki.
Ryzyko zakażenia jest zdecydowanie wyższe u kobiet, ponieważ mają znacznie krótszą cewkę moczową.
Zapalenie cewki moczowej – profilaktyka
Aby uniknąć zarażenia jakąkolwiek bakterią przenoszoną drogą płciową, trzeba przestrzegać zasad bezpiecznego współżycia. Najbardziej narażone są osoby bardzo aktywne seksualnie, szczególnie jeśli mają wielu partnerów seksualnych. W takim wypadku warto wykonywać rutynowe badania kontrolne, które w razie infekcji pozwolą szybko zareagować i zacząć leczenie. Najważniejsze jest stosowanie prezerwatyw, które chronią obu partnerów przed zakażeniem. Równie ważnym nawykiem jest oddawanie moczu po stosunku (szczególnie w przypadku kobiet) oraz odpowiednia higiena narządów płciowych.
Zapalenie cewki moczowej – podsumowanie
Zapalenie cewki moczowej to infekcja przenoszona drogą płciową. Dzieli na rzeżączkowe (wywołane bakterią dwoinki rzeżączki) lub nierzeżączkowe (wywołane innymi bakteriami, np. chlamydiami). Dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Zakażenie zwykle ma miejsce podczas stosunku z zakażonym partnerem, choć nie jest to jedyny czynnik ryzyka. Do zapalenia cewki moczowej może również dojść przez nieoddawanie moczu po stosunku lub poprzez używanie tych samych przedmiotów osobistych (np. ręcznika), z których korzystała zakażona osoba. W razie wystąpienia charakterystycznych objawów należy udać się do lekarza.
Zobacz także:
- Rzeżączka – objawy, przyczyny, leczenie
- Rzęsistkowica – objawy, przyczyny, leczenie i profilaktyka
- Choroby przenoszone drogą płciową – infekcje weneryczne
- HDV – wirusowe zapalenie wątroby typu D i jego objawy
- Opryszczka narządów płciowych – przyczyny, objawy oraz leczenie